บทความ โดย Dok Talom
“ชีวิตคือการเรียนรู้” และ “การเรียนรู้สามารถเรียนได้ตลอดชีวิต” ประโยคนี้ถือว่าเป็นคติประจำใจของใครหลาย ๆ คน เพราะแม้จะเรียนจบในด้านการศึกษาตามารตฐานของสังคม แต่การเรียนจบนั้นมันอาจเป็นแค่จุดเริ่มต้นในการใช้ชีวิตจริง ๆ เพราะเรายังคงต้องเรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่าง โดยเฉพาะคำว่า “ชีวิต” ที่มีทั้งสุข ทุกข์ สมหวังและผิดหวัง เพราะฉะนั้นการเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกถือเป็นทักษะที่เราไม่ควรหยุดนิ่ง เพราะทุกสิ่งสามารถพัฒนาได้ อย่างเช่นการทำอาหาร ที่แม้การทอดไข่ดาวยังไหม้ แต่หากทำบ่อย ๆ ไข่ดาวที่ไหม้อาจกลายเป็นไข่ระเบิดที่แสนอร่อยได้ในที่สุด
“การเรียนรู้” สามารถเกิดขึ้นได้ทุกที่ทุกเวลา อย่างเช่นที่บ้าน ที่ทำงาน หรือแม้แต่บนรถโดยสาร เพียงแค่มีหนังสือ หรือมือถือเจ้าสิ่งที่เราขาดมันไม่ได้นี่แหละค่ะ เพียงแต่เราต้องใช้มันให้เกิดประโยชน์กับเรายิ่งยุคปัจจุบันที่ข้อมูลต่าง ๆ ถูกย่อไว้ให้แค่ปลายนิ้วของเรา เราก็สามารถเรียนรู้ได้ง่าย ๆ ใครชอบอ่านก็มีให้อ่าน ใครไม่ชอบอ่านก็มีให้ดู ให้ฟัง ใครชอบแบบไหนก็เลือกกันได้เลยค่ะ แต่สิ่งที่เรากำลังจะเรียนรู้ต้องเป็นสิ่งที่เกิดประโยชน์ต่อตัวเราและไม่สร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่นด้วยนะคะ เรื่องนี้สำคัญเพราะที่เราจะเรียนรู้สิ่งใดนั้นสิ่งนั้นควรเป็นสิ่งที่พัฒนาให้ตัวเราไปในทางที่ดีขึ้นและสิ่งนั้นสามารถช่วยเหลือผู้คนได้มันจะช่วยให้สังคมน่าอยู่ขึ้นมากเลยค่ะ
Advertisement
สำหรับฉันช่วงชีวิตที่ผ่านมาหลังจบจากรั้วมหาวิทายาลัยนั้น ทักษะแรกที่เริ่มเรียนรู้คือทักษะทำงาน ตอนนั้นงานแรกในชีวิตคือการหัดชงกาแฟ หรือเรียกว่า “บาริสต้า” ซึ่งอาจไม่ได้เป็นบาริสต้าจริง ๆ ณ ตอนนั้นแต่ทักษะนี้ก็ทำให้ได้เปิดร้านเป็นของตัวเองและกลายเป็นหลงรักกาแฟมาจนถึงทุกวันนี้ หรืองานที่ได้หัดเป็น “นักวาดภาพประกอบ” ที่สมัยเรียนนั้นถือว่าเป็นคนที่วาดภาพได้ห่วยสุดในห้อง แต่กลับมีงานที่ได้ตีพิมพ์ออกขายในร้านหนังสือและทุกวันนี้ก็ยังคงเรียนรู้ด้านการวาดภาพต่อไป และทักษะที่ยังคงพัฒนาอยู่เรื่อย ๆ คือ “การเขียน” ซึ่งถือเป็นความฝันอีกเรื่องที่ยังคงต้องเรียนรู้อีกเยอะ และเชื่อว่าวันหนึ่งมันจะต้องมีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นจากความพยายามของเราค่ะ
(เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ^ ^)
ไม่เพียงแต่ทักษะด้านวิชาชีพเท่านั้นที่ฉันเรียนรู้ ทักษะชีวิตก็สามารถเรียนรู้ได้เช่นกัน อย่างเช่นฉันว่ายน้ำเป็นตอนอายุ 25 หรือขับรถยนต์เป็นตอนอายุ 35 เรื่องทำอาหารก็เพิ่งทำเป็นตอนมีครอบครัวนี่แหละค่ะ และยังมีอีกหลายอย่างที่ไปลงคอร์สเรียนสั้น ๆ และก็ชอบตั้งปณิธานกับตัวเองในทุกๆ ปีว่า “ปีนี้เราจะเรียนรู้และทำให้เป็นในเรื่องอะไรดี” อย่างปีนี้ก็ตั้งปณิธานว่า อยากจะเรียนรู้เรื่องภาษาอังกฤษอย่างจริง ๆ จัง ๆ ให้พอสื่อสารได้อย่างดี เพราะทุกวันนี้แค่พอได้แต่น้อยมากเลยถือว่าเป็นทักษะที่ต้องมีติดตัวให้ได้เลยในเวลานี้
แล้วคุณล่ะค่ะปีนี้อยากพัฒนาทักษะด้านไหนกันบ้าง ลองมาตั้งปณิธานการเรียนรู้ดูด้วยกันไหมค่ะ และบทความครั้งหน้าฉันจะมาแนะนำ ชวนทำ ชวนเรียนรวมถึงแชร์ประสบการณ์ที่ได้ไปเรียนฝากและทำ มากัน ฝากติดตามกันด้วยนะคะ
